Vandaag is het prachtig weer. Het is helder, droog en zonnig. De lucht is strakblauw en alle schapenwolken of cirrocumulus zoals ik Gerrit Hiemstra hoor zeggen, zijn verdwenen. Het lijkt wel alsof de wolken getransformeerd zijn in schapen in de wei.
Want er zijn hier heel veel schapen. Cot betekent schaap en een wold is een heuvel. Dat verklaart veel. We hebben vandaag een lange route voor ogen maar de benen hebben er zin in. Gelukkig maar want de route is lastig te vinden. Niet gemarkeerd, dwars door louter natuurgebied met ontelbare overstapjes en klaphekjes en schapen die ons af en toe onduidelijke aanwijzigingen toemekkeren. Ook nog in het engels. We maken de route dan ook onbedoeld vijf kilometer langer. Goed zo.
Als de tocht volbracht is, wil ik het liefste nog doorlopen. Maar de benen brengen ons naar een terras in de zon waar we een aardig echtpaar uit Londen treffen. In een kwartier tijd bespreken we de wereldpolitiek, Oekraïne, corona, de apenpokken, het Eurosongfestival en ‘Order! Order!’ bij de brexitsremming. Engelsen houden van een gezellig babbeltje en hebben humor.
We eten in een gezellig restaurant en slenteren nog wat door de kleine straatjes van wat ze hier het mooiste dorp van de Cotswolds noemen. Zoals praktisch elk dorp hier zich die titel toegeëigend heeft. Ik geef ze geen ongelijk.
Morgen door naar Stroud.
jannekeschrijft.com 