Om vijf uur eruit. Bart slaapt gelukkig wat langer maar om acht uur rijden we via een hoop rotondes richting autoweg. Er klinkt een hoop boos getoeter. Eerlijk gezegd ben ik niet zo gecharmeerd van Duitsers, we matchen niet echt.
Jaren terug gingen we nog een keer met de jongste zoon en een vriendje een weekje naar onze oosterburen. Ik deed echt mijn best maar toen een vrouw naar me snauwde: ‘was kucken Sie mal’ was het over en uit voor mij.
Een paar jaar geleden bezochten goede vrienden van ons ook Heidelberg. Zoekend naar het hotel, op een van de drukke rotondes, middenin de ‘stau’ was onze vriend Sjaak het agressieve getoeter opeens zo zat dat hij midden op de rotonde stopte, uitstapte en vroeg waarom dat zo moest. Zijn vrouw Els, star glimlachend alleen achtergebleven in de auto wenste vast op Vlieland te zijn.
Ik voel me altijd opgejaagd door getoeter en bumperklevers. Ik ga dan steeds harder rijden, wat Bart irriteert omdat ik me zo laat opjagen. Bart mag dus het eerste stuk vandaag rijden en net als hij mij zeer zeker niet voor het eerst uitlegt dat je je kan afsluiten voor die claxons, kunnen we niet verder omdat een bestelbusje en autobus met elkaar in botsing kwamen. Ik was content te zien dat Bart zich niet kon afsluiten voor de luidkeels vloekende mannen voor ons en driftige autotoeters achter ons. Gelukkig mag je in Duitsland wel lekker snel wegrijden.
De natuur om ons heen wordt steeds mooier. Bij Brennero passeren we de grens van Oostenrijk naar Italië. Daar rijden we begeleid door de muziek van Il Divo, iets anders zou niet passen hier, langs prachtige bergen waar regelmatig hoog een fraai kasteel prijkt. Mooier kan niet. Om even na vijf uur arriveren we bij Azienda Agricola Corte. Een heel kleine camping op luttele kilometers van Verona vandaan.
We zetten onze tent op, doen wat boodschappen en dan zitten we, tevreden en gelukkig voor onze tent met een glas rode wijn. Ik mijmer wat over vooroordelen en over Italianen. Dat ze de hele dag koffie drinken. Dat kan ook niet anders met die piepkleine kopjes. Dat ze vaak bijna schreeuwen in plaats van praten en daarbij heel hun armen gebruiken. Zonen aanbidden hun moeder.Terecht. Veel Italianen misschien mafiosi zijn, in ieder geval vaak macho en rijden als gekken. Ik vind het prima, ik vermaak me hier wel. Natuurlijk zullen de Italianen Bart en mij gierig vinden, vermoeden dat we alleen bammetjes kaas eten, de hele dag wiet gebruiken, op klompen lopen en omdat onze taal op het duits lijkt, worden we vast in het duits aangesproken. Dat is dan mijn straf.
jannekeschrijft.com 