Vrijdag 4 augustus 2023
Het is vandaag heel erg warm, de dertig graden wordt ’s morgens vroeg al ruim overschreven. Dat geeft niet, we hebben hier een prachtig zwembad met terras waarvan de afbeelding zo in een tijdschrift van huizen van beroemdheden geplaatst kan worden.
De entourage laat Bart niet onberoerd. Als ik na een hoop geplons en gespartel in het water bij ons zitje kom zit hij daar met een wijnkoeler vol ijs, een fles bubbels erin en twee wijnglazen paraat op me te wachten. Dit soort verrassingen gaat hem goed af. Een aantal jaar geleden liepen we met onze rugzakken en tent door de Franse Alpen. We moesten twee nachten wildkamperen voor we weer in de bewoonde wereld kwamen. Bart toverde op de tweede avond hoog op een berg, nadat we ons tentje hadden opgezet, een fles rode wijn uit zijn rugzak. Had hij twee dagen meegesjouwd. Romantischer dan dat kan niet maar deze actie bij het zwembad waardeer ik zeer zeker ook.
De lucht is strak felblauw. Geen vlekje of wolkje te zien. Ik heb vaak moeite met niets doen maar we zwemmen, lezen, lunchen, maken een sudoko en doen een dutje. Het relaxen gaat me waarlijk goed af vandaag.
Na een aantal uur is het genoeg geweest, douchen, optutten en in de auto naar de kust, een kilometer of 15 hier vandaan. We lopen een flink eind, komen langs een haventje en legio eettentjes en terrassen. De boulevard is afgesloten voor verkeer. Vanavond is hier een zangwedstrijd voor aanstormend talent. Muziek schalt uit de speakers. Het volume in Italië kent geen grens wat aantal decibels betreft.
Op dat moment bellen zoonlief en schoondochter. Ze zijn in gesprek over het huren van een vakantiehuis in Frankrijk met een echtpaar via de telefoon maar er zijn problemen. Omdat het gesprek in het frans is worden de problemen nog groter. De een voelt zich onbegrepen en de ander begrijpt het niet. Schoondochter vraagt me deel te nemen aan het gesprek. Ik loop weg van de tetterende Italiaanse verslaggever, bedek met mijn hand een oor, wenk Bart mee te lopen en moet razendsnel overschakelen naar het frans. Dat is leuk! Het franse echtpaar vond het vast ook leuk, de opluchting klonk in hun stem door.
Zoonlief en schoondochterlief huren nu een huis in Italië. Goed zo, zij kunnen ook op vakantie. Ik verlang na het telefoongesprekje in het frans even naar Frankrijk. Francofiel zijn is nu eenmaal een blijvend iets. Van de weeromstuit begin ik een heel verhaal in het frans tegen de ober op een terras tot Bart me eraan herinnert dat we in Italië zitten. Da’s waar ook!
Om het goed te maken met de ober bestel ik een lokaal product. Dat waarderen ze hier. Bart vraagt om Peroni bier, géén Heineken. We geven aan dat hun verse tomatensaus véél beter is dan ketchup en nemen geen capuccino maar espresso. Dit maakt de Italianen blij. Wij zijn blij met onze Italiaanse ontdekkingsreis. Morgen Bari verkennen.
jannekeschrijft.com 