Stappen door Lecce (14)

Woensdag 9 augustus

We kunnen pas op z’n vroegst om half negen ontbijten en dan kijken ze nog verbaasd omdat we in hun optiek erg vroeg zijn. Dat is wel een beetje jammer want we willen Lecce bekijken en in de ochtend is het nog lekker koel en niet druk. Pas later bedenken we dat we hadden kunnen vragen twee croissants en wat fruit klaar te leggen maar dat bedenk je achteraf.

We hebben weer via Komoot een wandeling uitgezocht, ditmaal een door de stad waarbij naast bekende toeristische trekpleisters ook onbekende straten worden meegenomen. Dat is leuk want zo slenter je niet eindeloos zoekend rond, je mist niets van wat je wilt zien en als bonus krijg je ook nog onverwachte pareltjes te zien.

Lecce is met 90.000 inwoners net wat groter dan de plaatsjes die we de laatste dagen bezochten. Overal waar je maar kijkt zie je stijlvolle sierlijke ornamenten op de gebouwen. Dit is een stad waar je Barok met een hoofdletter schrijft. Ik vind het schitterend

Alle gebouwen zijn hier fraai maar de facade van de kathedraal is werkelijk bizar mooi versierd. Dat mensenhanden zoiets kunnen maken. Jammer dat we dat tegenwoordig niet meer doen. Nu is een kathedraal natuurlijk wel de belangrijkste kerk van het hele bisdom, dus dan mag je uitpakken. Het is de kerk waarin de bisschop zetelt. Soms krijgt het zelfs de status van een basiliek. Wel is deze pracht en praal alleen bij de Katholieke, de Anglicaanse, Lutherse en de Orthodoxe kerk te vinden. Bij de Gereformeerde, Hervormde of Protestantse kerken gaat het er een stuk soberder aan toe. Gelukkig hebben wij in Nederland in ieder geval nog de Sint Jans Kathedraal in Den Bosch, volgens mij de grootste kathedraal van Nederland en de enige uit de Middeleeuwen.

We strijken neer op een terras en naast me aan een tafeltje zit een man naarstig in een schriftje te pennen. Ik probeer te spieken wat hij opschrijft en ik lees iets over een muzieknummer opzoeken en een titel maar kan het verder helaas niet lezen. Het is ook wel erg onbeleefd van me. Ter verdediging: ik ben gek op schriftjes en liefst hele mooie. Ik heb steevast een schriftje bij me en een pen want er is vaak wat op te schrijven. Een leuk idee, een vraag waarop je het antwoord wilt opzoeken, een bizarre inval, mooie zin of iets wat je te binnen schiet en niet wilt vergeten. De man kijkt op en ik vraag of hij ook zo van de schriftjes is. Hij knikt driftig van ja en er ontstaat een leuk gesprek. Hij heeft werkelijk een heel mooi schrift bij zich en aait er zichtbaar tevreden over, zeer content met mijn complimenten. Hij is muzikant en gaat bijna ieder jaar naar vrienden die in Lecce wonen. Ieder jaar is er weer meer horeca hier zucht hij. Maar de stad is nog net niet té toeristisch. We ziten ook wel erg lekker op het nog vrij nieuwe terras .

We besluiten die middag uitgebreid te lunchen. Drie gangen gaan er doorheen. We zitten propvol maar lekker was het wel. Voor de avond kopen we wat Italiaanse specialiteiten, fruit en een fles wijn. We keren terug naar ons Agriturismo waar we nog even plonzen in het zwembad en tot laat in de avond bordspelletjes doen met lekkere hapjes en een drankje terwijl de zon spectaculair onder gaat. Die heerlijke zomeravonden waarop je tot heel laat buiten kunt zitten en het niet kil wordt, wat geniet ik daarvan.