Chaotische start (1)

Ja hoor, weer op vakantie!

Het reisdoel is Spanje maar we willen óók van Frankrijk genieten. De eerste bestemming is Troyes, een prachtige stad met geplaveide straatjes en schots en scheef staande vakwerkhuizen aan de oever van de Seine, op ca. zes uur rijden van ons huis.
We waren hier al eerder met ons tentje op wandelvakantie. Vandaag gaan we met de auto en slapen we in een hotel.

De planning is om acht uur ’s ochtends weg te rijden. Om tien minuten voor acht tikt Bart me slaperig op mijn schouder. We hebben ons verslapen!
Ik kijk in de spiegel. Gisteravond laat heb ik mijn haar gewassen en had geen fut meer om het te föhnen en ben met nat haar gaan slapen. Dat doet mijn kapsel weinig goed. Niet naar kijken en snel wegrijden met een hoofd als een ontplofte egel.

Nog maar amper onderweg laat ik mijn broodje met Nutella uit mijn hand vallen wat resulteert in een enorme vlek op mijn broek.
Bart gooit, solidair als hij is, bij de eerste koffiestop koffie over zijn broek. We arriveren dan ook verfomfaaid en bevlekt bij ons hotel la Maison de la Reina in Troyes.

We hebben een ruime gezellige kamer en boffen met een parkeerplaats nagenoeg voor de deur.
Direct maar de stad in.
We lopen de stadswandeling die gemarkeerd is op de grond met koperen driekoekjes met een kruisridder erop. Het is een leuke wandeling die start én eindigt bij het VVV op het plein Alexandra Israël.
Het zoeken naar de plaatjes op de grond is leuk!

We bewonderen de kathedraal Saint Pierre et Saint Paul. Een schitterend bouwwerk waaraan ze in 1200 begonnen in Romaanse stijl tot het geld op was. Later in de 17e eeuw bouwden ze vrolijk verder in de gotische stijl, die toen in de mode was. Tot het geld wéér op was. De kathedraal heeft dan ook slechts één toren en lijkt ietwat onaf. Ik geloof niet dat er met de huidige bezuinigingen en klimaatperikelen geld voor een tweede toren erop vrijkomt. Het mag de pret niet drukken, hij is zo ook prachtig.
Binnen in de Kathedraal bewonderen we de glas in lood ramen en ik steek een kaarsje aan. Voor het eerst niet voor de mensen die ik liefheb maar voor mijn voeten.
Die gekke voeten die elke dag zo hun best doen maar continu pijn hebben door die zinloze signalen van mijn hersenen. Ik heb medelijden met die voeten die toch maar blijven doorlopen en ik wens ze veel moed. Als je iets loskoppelt van je lichaam kan je er beter mee omgaan.

Er staat een groot beeld in de Kathedraal en ik vraag Bart of hij weet wie die man is. ‘Dat is de suppoost, die werkt hier!’ 😉
De suppoost zegt dat het Saint Pierre is en wijst ook Saint Paul aan. Wat niet gek is omdat het de kathedraal Saint Pierre et Saint Paul is. Ter verdediging: in de volksmond heet het de Kathedraal van Troyes. Maar gauw verder lopen.

Even later staan we voor het Hôtel de Ville, het stadhuis met de inscriptie Liberté, Egalité et Fraternité ou le mort. Vrijheid, gelijkheid, broederschap of de dood. Een nogal radicaal en compromisloos motto van Robespierre. De dood als je mijn motto niet deelt en een eigenaardig voortvloeisel uit de Franse revolutie. De revolutie waarvan de vrijheid het doel was, de gelijkheid het principe en de broederschap het middel.
Er zijn echter maar twee plaatsen waar je deze tekst kunt vinden. In Lagny en hier in Troyes.

We stappen langs het musée d’Art Modern en passeren even later een piepkleine brocante. Even binnen kijken. Het staat er zo vol dat er amper nog een looppad over is. Je ziet door de hoeveelheid spullen niet meer wat er staat. Buiten gekomen zeg ik tegen Bart dat ik toch graag een schilderijlijst mee wil nemen. Terug in de winkel zie ik de eigenaar niet meer en zeg; cache cache cachera, la dernière restera. De eigenaar kan mijn humor waarderen en roept ‘je suis là!’ De deal wordt snel gesloten.

Nog even door Rue Champeaux en Rue de Molé omdat die zo leuk zijn en dan is het tijd voor een drankje.
Ik bestel de cocktail Tête de Mûle.Tête de mûle betekent dat je je niets aantrekt van wat anderen vinden en je eigen plan trekt. Dat staat me wel aan. Het is een mierzoet drankje maar wel lekker.
Voor wie het wil maken, de ingrediënten zijn: wodka, limoncello, limoensap, rietsuiker en tijm.

De zon is onder en het wordt kil.
Gauw een hapje eten en dan terug naar onze mooie hotelkamer. Morgen rijden we weer verder dus nog even genieten van dit verblijf.