In de ban van Cleopatra (5)

De dag starten met een heerlijk zonnetje én het vooruitzicht van een bezoek aan Cleopatra’s eiland is niet verkeerd. Eigenlijk heet het Sekir eiland maar de naam Cleopatra spreekt veel meer tot de verbeelding.

We zijn er heel vroeg heen gevaren en direct na het ontbijt worden we met het kleine bootje naar wal gebracht. In het hoogseizoen is het hier enorm druk, nu zijn we nagenoeg alleen. We betalen 353 Turkse lira’s per persoon om het eilandje op te gaan, omgerekend is dat 13 euro per kaartje. Voor hier veel geld maar dan loop je wél in de voetsporen van Cleopatra en Marcus Antonius. Dit koppel hield hier vakantie in de zomer. Mijn fantasie komt op gang… Cleopatra miste het fijne zand van Egypte en was bij het in het water gaan die vermadeljke rotsen aan de kust hier zat. Marcus Antonius die smolt voor de zwoele blikken van  Cleopatra regelde direct zand uit de Rode Zee. Dat was fijn want nu had ze het mooiste strand in de omgeving van Marmaris.

Cleopatra spreekt nog altijd tot de verbeelding. Ze leefde van 69 voor Christus tot 30 voor Christus en werd dus slechts 39 jaar. Haar vader en twee broers zijn geheel niet bekend ondanks de twee verstandshuwelijken met haar broers, maar haar relaties met Caesar en Antonius alsmede haar schoonheid maakten Cleopatra onsterfelijk.

Cleopatra overleefde een staatsgreep van de hovelingen van haar broer, beleefde een vurige relatie met Caesar, kreeg een kind van hem maar Caesar werd vermoord. Ze zat niet bij de pakken neer en begon een verhouding met Marcus Antonius. Pas na de geboorte van hun tweeling trouwden ze. Er kwam nog een nakomeling ter wereld maar toen greep Octavio de macht. Cleopatra dacht ook hem voor zich te kunnen winnen maar hij had geen zin in haar, haar vier kinderen en haar vier huwelijken. Zijn afwijzing kwam hard aan en wanhopig pleegde ze zelfmoord.

Kijk, daar kan je als scenarioschrijver wat mee!

Op het eiland vind je restanten van de oude stad Kedreai. Je ziet er stukken van de oude stadsmuur en het theater. Het theater keek uit over zee. Wanneer de voorstelling niet aan je verwachting voldeed kon je naar de altijd boeiende zee kijken.

Het strandje van Cleopatra bevindt zich aan de andere kant van het eiland. Het strookje zand (waarvan de samenstelling zo op het oog heel erg lijkt op dat van Scheveningen) mag je niet betreden. Wanneer een medewerkster een weggewaaid stukje papier wil pakken en twee passen op het stand moet zetten, moet ze haar slippers uitdoen. We mogen wél de zee in en lopen via een rode loper zo het turquoise water in over gladde platte stenen. Hulde Antonius.

We blijven vandaag hier voor anker liggen. Er steekt een flinke wind op en we zitten gezellig bij elkaar op het voordek. Irene regelt een flinke plank met borrelhapjes, zij is verdraaid goed in dat soort dingen. Een heerlijk diner en de revanche van het spel 30 seconds maakt de dag compleet. Een fijne dag.

En wie gewonnen heeft met 30 seconds? Niemand, want het werd later en later en de knullen van de bemanning mogen pas gaan slapen als wij in onze hutten zitten. Ze vielen bijna om van vermoeidheid en dat kan niet. We hebben ze morgen nodig. De wind gaat draaien en morgen gaan we zeilen! Wat vloog de dag weer voorbij!

Plaats een reactie