Blote voeten in de branding en een behekst  luchtbed (15)

Bij het wakker worden zoek ik naar de schone handdoeken en mijn blauwe vest. In de auto stonden de tassen keurig in het gelid in de achterbak maar inmiddels is het toch weer de gebruikelijke chaos. Open tassen naast het luchtbed, in de tent en in de auto. Vóór we naar huis gaan pakken we alles netjes in beloven we elkaar. Meestal proppen we alles in de tassen en doen daarna nog inkopen voor thuis van producten die ze bij ons niet verkopen. Die proppen we dan in alle plekjes die er nog te vinden zijn. Zo zal het ongetwijfeld ook dit keer weer gaan,

We lopen op blote voeten 10 kilometer in de branding langs het strand. Heerlijk ontspannend en je krijgt er ook nog zachte voeten van. Het is hier opvallend rustig. Geen idee waarom maar badgasten komen hier pas in de loop van de middag. Er zijn hele stukken zandstrand maar ook rotsen met prachtige baaien ertussen. We vinden een lief baaitje voor ons alleen, zoeken schelpen en lunchen met meegebrachte baguette en kaas. Het smaakt ongelooflijk lekker. Dit is echt leven als God in Frankrijk.

Raar idee dat schelpen honderden of soms zelfs duizenden jaren oud kunnen zijn. Een weekdiertje heeft kalkklieren en maakt daarmee de schelp. Als het weekdier dood is blijft zijn schelp bestaan en spoelt aan op het strand.

Voor de derde keer gaan we naar Chef Chef naar de bakker om verse madeleines te kopen. We kregen de tip ze daar te kopen omdat die waanzinnig lekker zijn. Tweemaal waren ze al uitverkocht en vandaag was de winkel dicht wegens personeelstekort. Dat schiet niet op zo.

Terug bij de tent zien we dat ons mooie tweepersoonsluchtbed een steeds vreemdere vorm aanneemt. Het hoofdeinde wordt almaar groter en dikker. Nog even en we slapen rechtop in bed. Komt vast door de warmte, het begon gisteren al maar nu is het bizar.

Morgenochtend maar leeg laten kopen en kijken wat hij doet als we hem weer oppompen. Dan kunnen we ’s middags nog een ander luchtbed gaan kopen. Maar duimen dat hij vannacht heel blijft.