Op naar Porto voor mooie herinneringen (1)

Het is maandagochtend vroeg, amper zes uur en Bart en ik zijn onderweg naar Schiphol na een gezellig maar druk weekend. Sinterklaas werd zaterdagavond laat uitgewuifd, op zondag is het huis in kerstsfeer gebracht met maar liefst drie kerstbomen omdat ik me een pietsje heb laten gaan en het vast leuk thuiskomen is na een klein weekje Portugal. Want we gaan naar Porto en hebben er zin in.

Op Schiphol wordt Bart heel goed gecontroleerd. De beveilgingsmedewerker laat zijn handen over zijn rug gaan, daarna volgen armen, benen, buik en zijn edele delen. Voor de zekerheid controleert hij het allemaal nogmaals en daarna mag Bart opgelucht en opgelaten op weg naar Porto.

We hebben bijna een uur vertraging bij vertrek, de vlucht gaat echter sneller dan verwacht en de piloot houdt ons op de hoogte van alle tussenstanden. Wanneer ik bij het landen een tijdstip zie dat ik niet kan plaatsen realiseer ik me dat het in Portugal een uur vroeger is.

We nemen een taxi naar ons hotel in het centrum van Porto. Luxe! We hebben geen zin in de veel langere busrit. Ik had wel gehoopt op een Portugese chauffeur met een huid gelooid en gebruind door jarenlang zon en buitenlucht die ons vast legio goede tips kon geven. Helaas hebben wij een chauffeuse uit Oekraine die hier al twaalf jaar woont maar net andere interesses heeft dan ik heb. Ze is wel gezellig en dat is ook wat waard. ‘ Vandaag’ zegt ze, ‘ is het een feestdag maar ik snap niet wie nu wel of niet vrij is en waarom’. Ik vertel haar in keurig engels dat het draait om het hoogfeest van de Onbevlekte Ontvangenis van ‘the Holy Virgin Mary’. ‘Ah, yes, she had a child without fucking!’ Ik vraag me af hoe mijn gedroomde chauffeur het geformuleerd zou hebben …

We hebben een prachtig hotel maar daar gaan we later van genieten. Nu eerst Porto verkennen, de op een na grootste stad van Portugal, wat weer een van de oudste landen uit Europa is. De grenzen van dit land zijn sinds 1297 niet meer veranderd, er zijn maar heel weinig landen die dat kunnen zeggen. We slenteren door vele straten en zien betegelde kerken en schilderachtige historische gebouwen, we kopen gepofte kastanjes bij een stalletje, peuzelen ze allemaal op en genieten. In het fraaie Majestic Café, het beroemdste café van de stad, drinken we een heerlijke cocktail en eten tapas. Het café is ingericht in de stijl van de belle epoque en prachtig gedecoreerd met oude spiegels, houtsnijwerk en kroonluchters. Op een grote vleugel speelt een pianist, de bediening, gekleed in prachtige uniformen, draaft heen en weer. Het is nogal aan de prijs maar soms moet je gewoon jezelf een beetje verwennen.

Het begint te regenen. Porto heeft een mild klimaat maar er valt in de wintermaanden een hoop regen. We worden nat maar het is niet koud dus besluiten we nog een avondwandeling te maken. De stad flonkert ons tegemoet met ongelooflijk veel lichtjes. We lopen naar de brug Ponte Luis I over de rivier de Douro. De brug werd gebouwd door Eiffel en Cie en werd ontworpen door Théophile Seyrig toen deze nog een compagnon van Gustav Eiffel was. Er zijn zes bruggen in Porto maar dit is de bekendste.

Tijd om terug naar het hotel te gaan. Ik ben bekaf en morgen wacht ons een drukke dag. We besluiten terug de kabelbaan omhoog te nemen, dat scheelt vele trappen naar boven lopen. Het centrum van Porto is namelijk heuvelachtig en loopt vrij steil naar beneden naar de rivier. De cabine zit al helemaal vol en er is geen zitplaats meer. Drie leuke muzikanten, ik schat ze medio dertig staan erop dat we hun zitplaatsen nemen. Een richt zich tot Bart: ‘Als u mijn vader was zou ik ook niet willen dat u moest staan!’ Bart kijkt een beetje bedremmeld, zijn leeftijd is hem, volgens hemzelf, niet aan te zien. We hebben een leuk gesprek met het trio. Ze spelen in restaurants en een enkele keer op straat. Wie weet komen we ze deze week nog tegen.

Gauw naar het hotel. We ploffen neer op het bed waarop vele kussens prijken. Tijd voor het laatste drankje van vandaag waarbij we kijken naar een romantische kerstfilm op de tablet. Soms zijn dagen mooi, lang, gezellig en indrukwekkend tegelijk. Ik verheug me nu al op morgen.