Schoonheid en gratie in het geel en groen

We duiken vandaag de Cotswolds in. Via Chipping Campden, Blockley, Broadway, Snowshill en Stow on the Wold eindigen we aan het einde van de dag in Bourton-on-the-Water.

Als ik een lint had mogen uitrollen over de route van vandaag zou ik die aan het einde van de dag als een mooie strik om dit om prachtige lieflijke landschap gebonden hebben. Groene heuvels waardoor smalle wegen slingeren. De rust en tijdloosheid die het uitstraalt. Honinggele huizen met tuinen vol bloeiende planten als digitalis, ridderspoor, monnikskap, lavendel, kogeldistels, sieruien en stokrozen. Ze wedijveren met elkaar om zich van hun mooiste kant te laten zien. Ik heb nog geen enkele verwaarloosde tuin gezien. Zou daar een boete op staan, is het sociale controle of een hartstochtelijke genetisch bepaalde liefde voor tuinieren?

De zon speelt vandaag een spelletje met ons. Bewokt, fris, jasje aan, felle zonnestralen, jasje uit, regenbui, jasje aan, zonnestralen, jasje uit en dat dan zo’n keer of vijf , zes tijdens een wandeltocht van twee uur.

In de dorpjes vinden we kleine winkeltjes boordevol antiek, streekgerechten, planten, kruiden, warme truien, aardewerk, keukengerei en drank. Bart slaat zijn slag in een winkeltje met bijzondere biertjes. Ik wil wat kopen voor het kleinkind dat we in oktober hopen te verwelkomen. Geen idee of het een jongen of een meisje is. Dat geeft ook niets want ik koop een eend. Een zachte prachtige eend. Bart werpt er een verbaasde blik op en ik staar naar twee tassen bier. We lopen met gelukkig grijnzende gezichten weg.