Maak je niet druk (15)

De zon straalt de laatste dagen volop. Gisteren was het 33 graden en vandaag 37 graden. Ik geniet van het schrijven onder de boom naast onze tent, ik zit er heerlijk in de schaduw met een zacht briesje. Nog voor de warmte arriveert én wanneer hij op zijn retour is spelen we tafeltennis. Wij hebben de tafel voor ons alleen, er is verder werkelijk niemand te vinden die met batjes en balletjes de tafel wil laten ‘pingpongen’. Wij zien een grote verrassing: de eigenaar heeft voor ons op de tafel een gloednieuw netje opgehangen! Dat is zonder meer bijzonder want de man houdt van rust en vermijd elke inspanning. De camping is prachtig maar het sanitair ( vier hokjes met een toilet, douche en een piepkleine wastafel) wordt één keer per dag  door hem óf zijn vrouw schoongemaakt rond 11:00 uur. Alleen niet  afgelopen zondag, de avond ervoor was zijn feestje en soms komt het andere dagen ook niet lekker uit. De bar opent om 18:00 uur en in het ´restaurant´ kan er deze week één avond patat gekocht worden. Aan broodjes bestellen voor het ontbijt begint hij niet en dat de Internetverbinding niet werkt, is raar. Misschien kan ik de camping rondlopen om te zien of er een plek is waar het wel werkt?  Nee, druk heeft deze ondernemer het niet maar het is best een aardige man die het liefst met familieleden aan tafel zit. Ik vermoed dat zijn inkomsten vooral komen van caravans die hij op een aangrenzend stuk grond stalt. Er bivakkeren hier voornamelijk Engelsen en die laten allemaal hun caravan hier staan. De eigenaar stalt ze, iedereen blij. Na de Brexit kost met een caravan de UK weer binnenrijden en die daar stallen bizar veel. Deze veel voordeligere constructie werkt blijkbaar prima. 

Naast de chagrijnige kat is hier ook nog een oude hond. Die mag niet naar de gasten maar het beest sjokt continu naar mij toe en gaat naast mijn stoel liggen. Ik heb hem gevraagd of hij net zo’n belabberd humeur heeft als zijn huisgenoot de kat maar de hond maakt zich net als zijn baas niet druk. Hij legt zijn kop op mijn voet en kijkt me af en toe met een schuin oog aan. Driemaal wordt hij teruggehaald en driemaal sjokt het beest weer terug. De kat loopt voorbij en kijkt me nijdig aan. ‘Kattenkoppen zijn hier niet welkom’ zeg ik en de hond kwispelt. Ik besluit me ook niet druk te maken.  

In het trage ritme van de camping leer je medekampeerders beter kennen en dat is leuk. Bij de afwas staat naast me een Fransman, die ik twee ochtenden zeker twaalf eieren zag koken, zijn pannetje om te spoelen. ´U houdt van eieren’, zeg ik en hij schiet in de lach. ´Jazeker maar we zijn met ons vieren, wij staan schuin achter jullie. Er komt een Ier bij en er ontspint zich een leuk gesprek waarbij ik afwisselend Frans of Engels spreek en vertaal. Ik wil dolgraag naar Ierland en dan zeker de streek Connemara zien.´Dan zing ik luidkeels´Lac du Connemara van Michel Sardou zeg ik grijnzend. `Ze hebben nog nooit van het lied gehoord. Dat kan niet. Het is zó bekend. Misschien herkennen ze het als ik het zing en met de afwasborstel in de hand zet ik een niet onverdienstelijke versie neer, met Bart als perfecte ritmische ondersteuning. Ze hebben nog steeds nooit van het lied gehoord maar neuriënd lopen ze terug naar hun tent. Taa, ta taah tatatarata´rata tata´.Die krijgen dat voorlopig vast niet meer uit hun hoofd 😉 

Voor nu zit het er na drie weken en twee dagen op reis  even op. We keren huiswaarts maar over amper twee weken gaan we met de oudste kleindochter naar Parijs. Die is elf jaar en wil de Mona Lisa zien, door Montmartre lopen en bij Ladurée thee drinken. Dan heb je mij direct ‘om’. 

We rijden vroeg weg, de camping is net wat aan het ontwaken. We zoeken een flinke hypermarché langs de route want Frankrijk verlaten zonder tassen vol boodschappen lukt mij niet. Is dat een ‘guilty pleasure’?  Ik zie geen leuke hebbedingetjes dit keer, geen kleding, zelfs niet voor de jongste kleinkinderen. Maar wèl voor €287,23 aan boodschappen. Nu maar hopen dat we niet hard hoeven te remmen want dan vliegen de madeleines en reine claudes ons om de oren! 

Bij de rondweg om Parijs zien we de Eiffeltoren en de Sacre Coeur liggen. Dat is leuk! Tot binnenkort Frankrijk, we zijn snel weer terug!