Hoog in de lucht en diep onder water (2)

Veel te vroeg is het ochtend maar met het vooruitzicht op weer een dag in Parijs is het niet moeilijk op te staan.

Het ontbijt kent voor X maar een klein minpuntje. Een jongen kaapt alle pannenkoekjes op de schaal voor haar neus weg en maakt ze in een recordtijd soldaat. Ach, er is hier een toepasselijke uitdrukking voor: ‘ Men moet om een ei geen pannenkoek bederven’.

We gaan naar het parc-André-Citroen, naar de General Ballon van Parijs. Dit is een luchtballon gevuld met helium die op natuurlijke wijze 150 meter opstijgt en daarmee een prachtig uitzicht over de stad biedt. Ze gebruiken de luchtballon als hulpmiddel voor de bewustmaking van de luchtkwaliteit in Parijs. De ballon kan in groen veranderen bij een goede luchtkwaliteit en in rood wanneer de kwaliteit slecht is. Het is echter vooral een toeristische attractie. Ik had zó gehoopt dat het spannend en zelfs een beetje eng zou zijn maar niets daarvan. De ballon zit stevig aan een kabel vast en alleen ik verschiet van kleur. We staan na een half uur weer met beide benen op de grond, 52 euro armer. De ballon wilde geen kleur bekennen. 

Al wandelend door het park op weg  naar de metro schieten er vlak voor ons twee flinke ratten weg. Er zitten er vast nog veel meer, het park grenst aan de Seine.

We wisselen het ene park in voor het andere. Op naar Jardin Luxembourg, een prachtig stadspark uit 1612, grenzend aan het Palais du Luxembourg. In het paleis is de Senaat gehuisvest maar het park van 23 hectare is voor alle Parijzenaars. Het heeft brede lanen en er staan prachtige standbeelden van met name vrouwen. Vóór 1843 stonden er  vrouwelijke naakten in deze tuin maar hertog Decazes vond dat ronduit ononsmakelijk en verving ze voor sculpturen van vooral Franse koninginnen. Verder is er nog onder meer  een café, restaurant, speeltuin en muziektent. Middenin het park ligt een grote vijver. Je kunt hier een houten zeilbootje met een stok huren om mee te spelen. Doordeweeks zit het park vol met studenten, in het weekend met gezinnen en vandaag stappen wij hier lekker rond.

Natuurlijk huren we een bootje! Er gaat iets rustgevends uit van slechts als doel hebben je bootje naar de overkant van de vijver te krijgen. En lukt het niet is het ook prima. De zon schijnt en we zijn in Parijs en het bootje dobbert gezellig heen en weer over de vijver.

Na een lunch in het restaurant in het park duiken we weer onder de grond de metro in. Het diepste metrostation van Parijs is Abesses, dat ligt 36 meter onder de  grond maar wij nemen lijn 9 en bus 82 naar het Aquarium van Parijs. Er zijn hier 7500 zeedieren te vinden waaronder 50 haaien (daar gaan we  vooral voor!) en bakken vol kwallen. Er is zelfs een bassin met siervissen die je kunt aanraken. Vissen voelen vies!  Het is echt een leuk aquarium om te bezoeken en we nemen er ruim de tijd voor.

De middag is al voorbij en in een propvolle metro boemelen we richting het hotel. Ik ben bekaf. We slaan lekkere broodjes in en wat snacks. Vijftig meter voor we in ons hotel arriveren word ik bijna omver gereden door een fietser die door rood scheurt. Heelhuids bereiken we ons hotel en verlaten onze kamers vandaag niet meer. We spelen eindeloos Uno en dat is precies wat we nodig hebben. Ik begon vandaag met een pannenkoek en eindig  er dan ook maar met een, namelijk met de Franse uitdrukking :’Tomber comme une crêpe’. Bijna ging ik vandaag op mijn snufferd.’.