De zon in de zee zien zakken (12)

Na een uitgebreid zondags ontbijt in de koude buitenlucht  breken we de tent af om naar Saint-Michel-Chef-Chef te rijden.

Ik vind het een vreemde plaatsnaam, het is een verbastering van wat ooit Saint-Michel-de Chevesché was maar de mensen hier zijn er trots op en daar gaat het om. We willen hier vijf dagen blijven en heb daar zin in, ik ben best moe. Bij aankomst is het 28°.

Camping le vieux Château is precies wat we leuk vinden. Klein, schoon en enkele faciliteiten.We zetten de tent weer op, de uitdrukking ‘oefening baart’ kunst is correct, de tent heeft nog nooit zo goed gestaan. De eigenaar van de camping roept of het installeren gelukt is. Bart steekt zijn duim op. Ik draai een grote trommel was en vraag in het piepkleine winkeltje naar wasknijpers. Die hebben ze niet maar de vrouw snelt naar de overkant om bij haar thuis knijpers te halen die ik mag gebruiken.

Er is een zelfs een bescheiden binnenzwembad hier, de ligstoelen die erbij horen staan wel buiten,

Ik kocht voor Bart een leuke en voordelige zwembroek voor de vakantie. Die paste niet en gaf ik aan zoon nummer twee. Met zoveel mannen in de familie is er altijd wel één bij die hem past. Zoonlief wilde liever ruilen en kocht een mooie dure Adidas zwembroek voor Bart, een heel goede ruil. Trots komt Bart ermee aan lopen als ik al in het water dobber. Net voordat hij het water in wilt gaan wordt hij tegengehouden, zijn zwembroek is niet geschikt om mee te zwemmen. Hij moet een ballenknijper dragen. Ontgoocheld gaat Bart aan het bier. Dit is de tweede keer in korte tijd dat hij geweigerd wordt. De zwembroek staat hem wel goed.

Het is heerlijk weer om te kamperen. Het blijft de hele avond een aangename temperatuur. Ik bak pannenkoeken want de energie om nog boodschappen te halen ontbrak. We spelen weer fanatiek tafeltennis waarbij de teller nog steeds in mijn voordeel staat. We gunnen elkaar geen enkel punt. Blijkbaar is het leuk om te zien, sommige mensen komen viermaal terug om ‘bonsoir’ te zeggen.

We lopen naar het strand wat slechts tien minuten kost en aanschouwen een fantastische zonsondergang. De zon zakt precies achter een van de vissershutten op palen in de zee. We zitten er heel lang zwijgend naar te kijken. Het maakt je nederig.